Bürek

Vandaag stond in het teken van het bekijken van Nis, op het programma stonden het concentratiekamp, het fort en het holocaust monument. Ik begon de dag echter met een stuk hardlopen. Het feit dat het alweer twee weken geleden was gecombineerd met de hitte (ik schat het op 30 graden rond 09.00, in de middag was het 38) zorgde ervoor dat het vrij moeizaam ging. Maar goed, toch weer 10,5km gelopen.

Eenmaal gedouched en uitgerust begon het bezoek aan het concentratiekamp. Daar aangekomen bleek er net een tour begonnen waar ik kosteloos bij aan kon sluiten. De vrouwelijke gids vertelde veel over de geschiedenis van het kamp in de WOII (12.000 gevangenen, 800 doden, op 12 februari 1942 (?) zijn er 100+ mensen ontsnapt, waardoor het kamp nu de naam '12 februari' draagt etc.). Maar toen het over de tijd van Tito ging, toen er politieke gevangenen opgesloten werden in het kamp, merkte ik dat ze het even moeilijk had. Waarschijnlijk meer emotioneel bij betrokken.

Nadat de gids klaar was met praten ben ik alleen een rondje door het kamp gelopen, vooral de plek waar mensen berecht en doodgeschoten werden vond ik indrukwekkend, de kogelgaten zitten nog in de muur. Daarnaast is er een monument voor de soldaten van het Rode Leger dat Nis in 1944 bevrijde, op deze plek liggen eveneens de laatste 36 gevangenen van het kamp begraven, die allemaal vermoord zijn door de Duitsers toen die zich terugtrokken.

Het fort ligt vlakbij het concentratiekamp en dat was dan ook maar een korte wandeling. Op zich vond ik het fort interessant, met veel opgravingen etc. uit de oudheid, maar het feit dat er een jazz-festival bezig was maakte het toch wat minder. Opgravingen uit de zesde eeuw met op de achtergrond in fancy letters 'Nisville' doet toch een beetje vreemd aan.

Na het fort ben ik iets gaan doen waardoor ik Nis heb leren kennen, eten. Ik heb een aantal jaar geleden eens iets gelezen over Bürek, een met kaas of vlees gevulde bladerdeeg 'taart'. In dat artikel stond dat de beste Bürek gemaakt wordt in Nis en sindsdien ken ik Nis. In mijn Lonely Planet stond een bakker aangeraden die de beste Bürek maakte, dus ben ik daar heen gelopen. Voor 75 cent had ik twee goede stukken Bürek (een met kaas en een met vlees) en ik vond het inderdaad erg lekker.

Eenmaal vol van de Bürek ben ik via een korte omweg langs het archeologie museum naar m'n hostel gelopen. Het archeologie museum kon ik gratis in, dus daar heb ik even gebruik van gemaakt. Als je in archeologie geïnteresseerd bent ongetwijfeld ontzettend boeiend, maar mij kon het niet zo bekoren. Ik was rond 14.00 terug in het hostel, waar ik heb geprobeerd Feyenoord te volgen via WhatsApp en Twitter.

Na Feyenoord ben ik een flinke wandeling gaan maken naar het Holocaust monument. Dit was zo'n 2,5 km lopen een flinke heuvel op. Het monument zelf was niet mooi qua uiterlijk, maar omdat je weet waarom het er staat wel 'mooi'. Wat me meer deed dan ik ooit had kunnen denken was dat er anti-joodse tekens op het monument gekliederd waren. Vrij bizar op zo'n 3 kilometer van een voormalig concentratiekamp.

Na mijn bezoek aan het monument heb ik mezelf volgestopt met vlees. Nu ga ik in bed nog even film kijken en vroeg slapen. Morgen gaat om 09.00 de bus naar Belgrado.