Belgrado, een stuk leuker dan gister

Bij het hotel waar ik gister heen gevlucht was zat ontbijt inbegrepen en dus maakte ik hier dankbaar gebruik van vanochtend. Een prima basic ontbijtje met een eitje en broodjes. Na de ervaringen van gister keek ik best een beetje op tegen vandaag, maar rond 10.00 ben ik toch maar op pad gegaan.

De eerste bestemming was de Svetog Save kerk, hét symbool van Belgrado. Dit symbool ligt aan het einde van dezelfde straat als waar mijn hotel zich bevind, dus ik was er zo. Van buiten is het een prachtig gebouw, groene koepels en goude torens. Een kerk zoals ik ze het liefst zie. Naast de grote kathedraal is een kleiner kerkje waar ik eerst even binnen gelopen ben, erg mooie schilderingen en beelden hier. Eenmaal uitgekeken liep ik de grotere kathedraal binnen en daar was iets heel bizars aan de hand. Ze zijn hem namelijk aan het restaureren en dus was er letterlijk niets anders te zien dan grijs. Geen schilderingen, geen beelden, helemaal niets. Behalve dan een extreem grote grijze hal natuurlijk. Hier was ik dan ook snel uitgekeken.

De volgende bestemming had ik gevonden in het Oostblokboek (een aanrader voor mensen die geïnteresseerd zijn in 'aparte' plekken binnen het voormalige oostblok), namelijk het Joegoslavisch Historisch Museum. Hier liggen ook Tito en zijn vrouw begraven en dat was eigenlijk de hoofdreden voor mijn bezoek. Het mausoleum van Tito staat midden in een heel groen en rustig park, een prachtige plek om begraven te liggen. Om zijn graf heen is een tentoonstelling ingericht over de geschiedenis van Joegoslavië, met daarin tot mijn verbazing ook hier en daar plaats voor een kritische noot. Na hier uitgekeken te zijn heb ik nog een half uur naar een propogandafilm over het leven van Tito gekeken, erg vermakelijk.

Vanaf het museum stond me een lange wandeling te wachten naar de volgende bestemming, namelijk het 'Paleis van Servië'. Ook hierover had ik in het Oostblokboek gelezen en het verhaal dat erachter zit is erg interessant (maar te ingewikkeld om hier uit te leggen). Dit gebouw is zo enorm groot (veruit het grootste gebouw van Servië) en zo ontzettend lelijk dat ik het supertof vond. Het is echte oostblokarchitectuur, zo lelijk dat je er spontaan om begint te lachen.

Na een rondje gelopen te hebben om dit gebouw ben ik teruggelopen richting centrum om de laatste attractie van vandaag te bekijken, het Kalemegdan park. Volgens vele is dit het hoogtepunt van Belgrado en ik vond het ook wel mooi (het is een heel oud fort dat verschillende keren is verwoest in oorlogen), maar vond het stukken minder tof dan de vorige twee dingen.

Rond 15.30 was ik terug in mijn hotel en heb ik mijn reis voor morgen naar Sarajevo geregeld. Ik word tussen 5.30 en 6.00 opgepikt bij mijn hotel, om in Sarajevo bij mijn hotel afgezet te worden. En dat voor slechts €20!

Concluderend vond ik Belgrado toch wel een redelijke stad, terwijl ik er gisteravond echt helemaal klaar mee was. Je eigen humeur heeft klaarblijkelijk erg veel invloed op hoe je iets beleeft, dat blijkt maar weer.